STRONA GŁÓWNA - Paznokcie Tultuliczki
Grand There Auto Episodes From Liberty City
Witam mam do sprzedania gre Grand There Auto Episodes From Liberty City w stanie bardzo dobrym
W pudełku są 2 gry,mapa,instytucja
Link: olx.pl/oferta/CID99-IDfR2Zx.html
Ps2 +38gier +3 pady
Ps2 38gier 3pady jeden jest od ps1 ale dziala wszystko sprawne chodz w konsoli chyba trzeba laser wyczyscic bo raz gry dzialaja raz nie gry sa porysowane nie daje 100%pewnosci ze wszystkie beda dzialac bo nie sprawdzalam dawno a jak pisalam wczesniej raz dzialaly raz nie niewiem czy to wina konsoli czy plyt zapraszam
Tytuły:
1.King kong
2.Madagaskar 2
3.Euro 2008
4.Jak and Daxter
5.MTV musicgenerator 2
6.DragonBall Z
7.Smarties Meltdown
8.Robots
9.Crash of the Titans
10.Lego Indiana Jones
11.Crash Bandicoot
12.Donald Duck PK
13.Spider-Man
14.CrazyFrog Racer 2
15.Over The Hedge
16.Call of Duty 3
17.Psyvariar Complete Edition
18.Grand Thert auto Vice city
19.grand there auto Libert City Stories
20.Burnout Dominator
21.Transformers The Game
22.Fifa 11
23.Rugrats Royal Ransom
24.Rollercoaster World
25.Władca Pierścieni Trzecia Era
26.Time Splitters
27.Harry Potter Wiezień Azkabanu
28.Sitting Ducks
29.Looney Tunes Back In Action
30.Ratchet Gladiator
31.Woody Woodpecker
32.Surf's Up
33.Cars Mater-National
34.Ben Ten
35.Rayman Revolution
36.Star Wars Force
37.SingStar Wakacyjna Impreza
38.Singstar Eska
Link: olx.pl/oferta/CID99-IDgI18r.html
Grand There auto na ps3
Gra na ps 3 epizodem form Liberty city
Link: olx.pl/oferta/CID99-IDftxa1.html
Bangkok - przewodnik i mapa
1. Bangkok pocket guide (144 strony), wydawnictwo Berlitz.
2. Bangkok Flexi Map, Wydawnictwo Insight. Foliowana.
Przewodniki w języku angielskim. Mapa bardzo dokładna ze szczególnym uwzględnieniem centrum miasta. Niepodatna na złe warunki atmosferyczne i wielokrotne składanie/rozkładanie.
Poniżej pełny opis przewodnika:
This fully revised and updated Berlitz Pocket Guide is packed with all the information you need to enjoy Bangkok, in a genuinely pocketable format. Places to go and unmissable attractions are explored within easy-to-use, colour-coded sections, so you can locate the information you need at a glance. The city's top attractions are identified to help you plan your trip priorities and ensure you see the very best museums, temples, shrines and more. From the historic architecture of Ko Rattanakosin to the infamous floating markets to the southwest of the city, all places are covered in depth alongside full-colour photographs that provide a highly visual introduction to this colourful city. Full colour fold-out maps are also included to provide instant orientation, including a detailed plan of Wat Phra Kaew and Grand Palace. A concise history chapter and the handy cultural tips throughout combine to give you a deeper understanding of the city's heritage, from its beginnings as a small river-bank trading village to the exciting and dynamic city it is today. There are also plenty of ideas for how to spend your leisure time, from meditation classes and shopping to nightlife and activities for children. The 'Eating Out' chapter recommends local specialities and includes a useful menu reader to help you place your orders. The comprehensive 'Travel Tips' section provides an A-Z summary of all the expert practical advice you will need, including reliable recommendations of hotels and restaurants to suit all budgets, information on climate, customs, health, currency, language and much more. Small in size but big on content, this guide will help you truly get to the heart of this city and all it has to offer.
Link: olx.pl/oferta/CID751-IDcLU7N.html
Asia Czajkowska Zoń - Some of my favs Live(CD)
U nas znajdziesz swoją muzykę
Sprzedający
O nas
Oferta
Kontakt
Skype
Telefon: +48 606 654 314
Regulamin aukcji
PAMIĘTAJ: wzięcie udziału w aukcji jest równoznaczne z akceptacją naszego regulaminu! W ramach zwrotu przyjmujemy towar w stanie nienaruszonym (nierozfoliowanym)! W przypadku ewentualnych zwrotów prosimy zawsze opisać przyczynę odesłania towaru (nie zapomnij o użyciu nicka z Allegro). W przypadku zwrotów - przyjmujemy tylko oświadczenia listowne!
W przypadku naszych aukcji wypełnienie formularza wysyłki jest OBOWIĄZKOWE!
Wszystkie pytania proszę zadawać poprzez serwis Allegro.
Koszt transportu nie zmienia się przy zamówieniu większej ilości płyt.
Zmiana adresu do wysyłki jest możliwa wyłącznie poprzez Formularz sposobu zapłaty i dostawy Allegro. Właściwy adres do wysyłki proszę wpisać w miejsce: "Adres do wysyłki"
Kupujący kupując ten produkt jednocześnie upoważnia sprzedającego do zawarcia umowy na usługi pocztowe w imieniu i na rzecz kupującego.
Zapraszam na stronę "O mnie" w celu uzyskania dalszych informacji.
Asia Czajkowska Zoń - Some of my favs Live(CD)
ASIA CZAJKOWSKA- ZOŃ - SOME OF MY FAVS LIVE
Asia Czajkowska-Zoń - toruńska wokalistka, z wykształcenia filolog-językoznawca. Jej muzyczne zainteresowania są rozległe: od klasyki przez jazz z domieszką bluesa, soulu i funky, po muzykę żydowską i elektroniczną. Może dlatego jej śpiew trudno jest zaszufladkować czy ująć w stylistyczne ramy. Jest ekspresyjny i dynamiczny, choć bywa powściągliwy, liryczny, refleksyjny - niemniej zawsze pełen emocji. Asia jest laureatką znaczących nagród na ogólnopolskich festiwalach: m.in.I miejsca podczas 40. Międzynarodowych Spotkań Wokalistów Jazzowych w Zamościu (2013), I go Wyróżnienia Stacji Kutno (2011), Grand Prix na Festiwalu Piosenki Żydowskiej - Shalom w Kaliszu (2012). Niegdyś chórzystka zespołu Los CoPiernicos, obecnie od ponad 12 lat śpiewa w chórze Astrolabium, z którym nagrała płytę Astrolabium sings Bembinow nominowaną do Fryderyka. Jest współzałożycielką grupy HaShir wykonującej muzykę chasydzką oraz solistką neogospelowego OFDD.
Gościnnie pojawia się na płytach i koncertach innych artystów (m.in. Atrakcyjny Kazimierz, Half Light, Yugopolis 2).
Wokalistka od kilku lat ściśle współpracuje ze znakomitym pianistą i aranżerem Igorem Nowickim, z którym w 2011 r. zapoczątkowała cykl jazzowo-soulowych koncertów zaduszkowych pod nazwą SOUL BEHIND. Począwszy od drugiej edycji skład zespołu powiększył się o rewelacyjną sekcję: Waldemar Franczyk (perkusja) oraz Michał Rybka (bas).
Z tym triem 12 października 2014 r. Asia zagrała w toruńskim Hard Rock Pubie Pamela koncert, który został zarejestrowany i właśnie ukazał się na płycie pt. Some of my favs LIVE. Zawiera ona standardy jazzowe i bluesowe oraz kilka polskich evergreenów. Na krążku oprócz wymienionych muzyków można usłyszeć także specjalnych gości, którzy zagrali z Asią podczas koncertu. To Mark Bestia Olbrich, nazwany przez Zbigniewa Hołdysa;najbardziej odlotowym basistą bluesowym oraz energetyczni, improwizujący ze swobodą i smakiem gitarzyści : Eddie Angel i Krzysztof Partyzant Toczko.
Płytę otwierają dwa swingi pióra Irvinga Berlina: Blue skies i Cheek to cheek. Po nich ukłon w stronę bebopu (Night in Tunisia) oraz mistrzów polskiej piosenki (kompozycja pt. Kobiety których nie ma Włodzimierza Nahornego do tekstu Agnieszki Osieckiej). Później jest coraz bardziej bluesowo (Georgia on my mind), również za sprawą gości z Wysp, którzy specjalizują się w tym gatunku (Every day I have the blues). Emocje nie opadają ani przy soulowej balladzie A song for you ani przy rozwijającym się powoli, dziewięciominutowym Little wing. Bujające Serce to jest muzyk oraz nasycona improwizacjami interpretacja największego przeboju Zauchy sprawiają, że nóżka sama tupie. Całkowicie spontaniczny Summertime, zagrany na bis w funkowym groove ie, dopełnia dźwiękową ucztę. A na deser wokalistka proponuje słuchaczom swoją autorską piosenkę.
1.BLUES SKIES (IRVING BERLIN)
2.CHEEK TO CHEEK ( IRVING BERLIN)
3.NIGHT IN TUNISIA (DIZZY GILLESPIE, FRANK PAPARELLI JON HENDRICKS)
4.KOBIETY KTÓRYCH NIE MA ( AGNIESZKA OSIECKA, WŁODZIMIERZ NAHORNY)
5.EVERY DAY I HAVE THE BLUES (AARON PINETOP SPARKS, MILTON SPARKS)
6.GEORGIA ON MY MIND ( STUART GORELL, HOAGY CARMICHAEL)
7.A SONG FOR YOU (LEON RUSSEL)
8.LITTLE WING (JIMI HENDRIX)
9.SERCE TO JEST MUZYK( WOJCIECH MŁYNARSKI, JACEK MIKUŁA)
10.BYŁEŚ SERCA BICIEM (ZBIGNIEW KSIĄŻEK, JERZY DOBRZYŃSKI)
11.SUMMERTIME ( DULBOSE HEYWARD, GEORGE GERSHWIN)
12.THERE S A PLACE (ASIA CZAJKOWSKA- ZOŃ)
Pozdrawiam, Roman_2007
Uwagi
Sprzedajemy tylko przedmioty nowe i oryginalne.
O tym czy wystawiona jest płyta CD, DVD czy winylowa decyduje tytuł aukcji i oznaczenie nośnika.
Jeśli w tytule jest oznaczenie LP – jest to Long Play – czarna płyta winylowa.
Dane sklepu
MusicNet - Roman Szczelina
Niwnica 62B
48-321 Niwnica
REGON: 531062760
NIP: PL 7531036477
mBANK: 32 1140 2004 0000 3302 7453 8255
Płatność i wysyłka
Płatność "z góry"
Przez PayU lub zwykły przelew bankowy (mBank: 32 1140 2004 0000 3302 7453 8255) w tytule przelewu prosimy podać swój Nick i nr aukcji.
Płatność za pobraniem - tylko na terenie Polski
Wysyłka Poczta Polska 9.- PLN - za pobraniem 14.- PLN
Wysyłka kurier KEX 14.- PLN - za pobraniem 20.- PLN
Towar wysyłamy najczęściej w 1-2 dni robocze. W sporadycznych przypadkach czas realizacji ulega wydłużeniu do 14 dni.
Link: allegro.pl/-i6081364392.html
Sarreguemines XIXw. mokka majolika 6 podst 2 fili
STARA MAJOLIKOWA MOKKA SARREGUEMINES FRANCJA 1875-1900 plus 6 podstawków- jedna filiżanka Sarreguemines i jedna Scramberg
Bardzo stara pokryta siateczką krakelury pożółkła- ale piękna ręcznie malowana mokka z majoliki słynnej fabryki Sarreguemines z Lotaryngii na ciekawym metalowym mosiężnym ręcznie malowanym podstawku. Sądząc po dekoracji w stylu empire pochodzi z II połowy XIXw. Do tego piękna ręcznie malowana stara majolika z tej fabryki w bardzo dobrym stanie...
Glazura nie ma ubytków i odprysków- piękny ornament z floralnymi dekoracjami tworzy cztery medaliony w kształcie serca – na błękitnym tle piękne sploty ornamentu, który kojarzy mi się z czarodziejskimi witrażami La Sainte Chapelle. Prostokątna rączka – sygnatura napisana ręcznie… super- perełka w każdej kolekcji starych filiżanek do kawy – bardzo ciekawa historia fabryki.
1. Mokka Wysokość 4,8 cm Średnica 4,8 cm Od ucha do brzegu pucharu 6,5 cm2. Ośmiokątny metalowy podstawek średnica 7,8 cm
3. 6 podstawków średnica 15,6 cm
4.Filizanka sarreguemines wysokość 5 cm średnica 9,8 cm od ucha do brzegu pucharu 11,6 cm
5.Filizanka Schramberg wysokość 5,1 cm średnica 9 cm od ucha do brzegu pucharu 11,5 cm
Za sygnatury 24.pl:
Sarreguemines
Nicolas Jacobi, Augustin Jacobi, Joseph Fabry (1790 – 1800)
- Fabry, Utzschneider et Cie. (1800 – 1838)
- Utzschneider et Cie. (1838 – 1913)
- La Société Utzschneider et Compagnie (1913 – 1919)
- Les Etablissements céramiques Digoin, Vitry-le-François et Paris (1913 – 1919)
- Faïenceries de Sarreguemines Digoin et Vitry-le-François (1920 – 1940)
- Sarreguemines-Digoin-Vitry-le-François (1945 – 1982)
- Sarreguemines bâtiment (1982 – 2002)
- Céramiques de Sarreguemines (2002 – 2007)
Notatka historyczna
W 1790 roku trzej handlarze tytoniem ze Strasbourga: bracia Nicolas i Augustin Jacobi oraz Joseph Fabry wykupili wytwórnię oleju w Sarreguemines, położoną na lewym brzegu Saary, w której uruchomili manufakturę ceramiki. Produkowali wyroby z mieszaniny gliny, krzemionki i wapienia.
W roku 1799, bawarczyk - Paul Utzschneider, odkupił od Augustina Jacobi część jego udziałów w firmie. Już rok później J. Fabry i P. Utzschneider odkupili pozostałe udziały i zmienili nazwę firmy na Fabry, Utzschneider et Cie.
Dzięki pomysłowości i wiedzy Paula Utzschneidera firma wyrosła na największego producenta płytek fajansowych w Europie. W 1812 roku zatrudniała 160 pracowników i miała 7 czynnych pieców opalanych drewnem. W tym czasie podejmuje także produkcję wyrobów z polerowanego gresu, imitujących pochodzące ze znanej angielskiej wytwórni Wedgwood, a w 1828 r. zastosowano pierwsze dekoracje drukowane z miedziorytów.
W roku 1836 zarządzanie fabryką objął zięć Paula Utzschneidera – baron Alexandre de Geiger. Fabryka zatrudniała wówczas 300 pracowników, posiadała 3 młyny, a 7 pieców opalanych było węglem. Praca i twórczość Paula Utzschneidera przyniosła mu w 1819 roku Legię Honorową oraz wiele nagród na wystawach krajowych i regionalnych. Zmarł 9 września 1844 roku w Neunkirch-Les-Sarreguemines w wieku 73 lat.
Aby rozbudować i zmodernizować przedsiębiorstwo, Alexandre de Geiger łączy siły z dwoma innymi sąsiednimi rodzinami ceramików: Villeroy z Vaudrevange oraz Boch z Mettlach. 11 lipca 1838 roku powstała nowa spółka: Utzschneider et Cie. Pod jego kierownictwem produkcja w trzech nowych (powstałych w latach 1858-1969) fabrykach osiągnęła wymiar przemysłowy, dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii i rozwijaniu nowych produktów: fajansu typu "opaque" (nieprzejrzysty) oraz zdobieniu w procesie drukowania z płyt uzyskanych technikami galwanicznymi, które są tańsze i pozwalają na produkcję identycznych wyrobów w bardzo dużych ilościach. A. de Geiger nie zaniedbał także wyrobów luksusowych. Od 1855 roku produkował porcelanę już na skalę przemysłową, szczególnie po odkupieniu fabryki Fismes w 1862 r. i Dubois / Limoges w 1867. Około 1870 roku, aż do pierwszej wojny światowej flagową produkcją fabryki w Sarreguemines były wytwarzane w dużych ilościach wyroby z majoliki.
Syn Alexandra de Geigera - Paul de Geiger urodził się 15 czerwca 1837 roku w Sarreguemines. Studiował w Sarreguemines i Metz. W 1859 roku prowadził zakład nr 2. W 1864 został dyrektorem technicznym 3 fabryk na lewym brzegu Saary, a w 1867 dyrektorem generalnym.
W 1871 roku, w wyniku traktatu zawartego we Franfurcie, Lotaryngia została przyłączona do Niemiec. Alexander de Geiger opuścił Sarreguemines i udał się do Paryża, gdzie uruchomił oddział firmy, a Paul de Geiger objął zarządzanie całym przedsiębiorstwem.
W 1876 roku P. de Geiger wybudował nową fabrykę w Digoin (produkcja rozpoczęła się w 1877 r.), a w 1881 nowy magazyn w Vitry-le-François, do którego towary dostarczane były koleją lub drogą wodną. Następnie, po przeładowaniu, trafiały stąd do odbiorców francuskich. Od 1899 roku była tu fabryka wyrobów sanitarnych i fajansu.
40-letnia germanizacja firmy, nałożona po aneksji przez Niemcy, doprowadziła do podziału spółki 13 czerwca 1913 roku na dwie części: niemiecką La Société Utzschneider et Compagnie oraz francuską spółkę publiczną Les Etablissements céramiques Digoin, Vitry-le-François et Paris. Krótko po podziale firmy, Paul de Geiger zmarł w Sarreguemines 30 października 1913 roku.
Po pierwszej wojnie światowej obie firmy zostają znów połączone w jedno przedsiębiorstwo (z siedzibą główną w Paryżu), zarządzane przez rodzinę Cazal do drugiej wojny światowej. Po wybuchu wojny w 1939 roku, produkcja fabryk w Sarreguemines została wstrzymana, a pracownicy ewakuowani do Digoin. Pod koniec 1940 roku zakład nr 4 w Sarreguemines został ponownie uruchomiony (jako niemiecka masa upadłościowa), a w latach 1942-1945 zarządzany przez firmę Villeroy & Boch.
Kiedy 11 grudnia 1944 r. miasto zostało wyzwolone fabryki były w ruinie. Prace konserwatorskie rozpoczęto niemal natychmiast. Stopniowo, stare piece zostały zastąpione przez piece tunelowe, budynki, warsztaty, koleje, kanały, drogi i mosty zostały naprawione lub przebudowane. Wybudowano nową elektrociepłownię i budynek produkcji płytek. W 1955 roku firma z Sarreguemines zajęła właściwe jej miejsce wśród największych eksporterów fajansu.
W 1979 roku przedsiębiorstwo zostało przejęte przez grupę Lunéville-Badonviller-St. Clément i zaprzestano produkcji naczyń, a w 1982. zmieniło nazwę na Sarreguemines bâtiment. W fabryce Vitry-le-François produkowano ceramikę sanitarną, a w Digoin naczynia dla gastronomii.
W 2002 roku 19 pracowników i menadźerów objęło akcje fabryki i przyjęło plan naprawczy. Firma przyjęła nazwę Céramiques de Sarreguemines. W 2005 roku spółka została postawiona w stan likwidacji, a 9 stycznia 2007 roku została zlikwidowana.
L'histoire de la faïence de Sarreguemines
Créée en 1790 par Joseph Fabry, Nicolas Jacoby et Paul-Augustin Jacoby, la faïencerie de Sarreguemines a vu le jour dans un petit moulin à huile en plein coeur de la ville de Sarreguemines. Malheureusement, l'entreprise commence assez rapidement à avoir des soucis financiers.
Dix ans plus tard, Nicolas Jacoby, décide de revendre ses parts à Joseph Fabry mais surtout à l'allemand Paul Utzschneider. Paul Utzschneider changeât la méthode de fabrication de la faïence française en prenant exemple sur le modèle Anglais. C'est le début de la renommée de la faïence de Sarreguemines.
Les prix remportés lors de diverses expositions et la commande de pièces en grès de l'Empereur Napoléon en 1812 ont fait de cette faïencerie une des plus grandes de France .
En 1836, Paul Utzschneider quitta la tête de l'entreprise qui fût aussitôt reprise par Alexandre de Geiger qui effectua une "fusion" avec Villeroy & Boch ( grande faïencerie Allemande ). La faïencerie de Sarreguemines s'agrandit grâce aux aides financières de son partenaire. Trois nouveaux sites de fabrication voient le jours entre 1836 et 1869. La faïencerie devient l'une des plus grande d'Europe.
En 1871, suite au traité de Frankfurt, la Lorraine devient Allemande. Alexandre de Geiger quitta Sarreguemines pour ouvrir des succursales à Paris ( Digoin en 1877 et Vitry en 1881 ) et y fabriquer les services de tables et les objets de décoration en "Majolique". Paul son fils reprend la direction de l'usine de Sarreguemines.
Début 1900, l'entreprise compte environ 3000 ouvriers. A la mort de Paul de Geiger ( 1913 ) , l'entreprise se divise en deux établissements. L'une regroupe les entreprises basées en Allemagne et l'autre celles basées en France nommé SDV ( Sarreguemines - Digoin - Vitry-le-François ) et dirigées par la famille Cazal.
Durant la seconde guerre mondiale, l'entreprise française devient Allemande ( 1942 ) sous la direction de Villeroy & Boch. A la fin de la guerre, la Lorraine redevient Française, l'entreprise, en 1945, le redevient naturellement.
En 1979, la manufacture SDV est rachetée par le groupe Lunéville-Badonviller-St Clément. C'est la fin de la production de vaisselles à Sarreguemines pour faire place à la fabrication de carrelage.
Aujourd'hui et ceux depuis 1982, la société se nomme Sarreguemines Bâtiment.
Qu'est-ce que la faïence ?La faïence fût découverte au Moyen et Proche-Orient puis dans toute l'Afrique du Nord. Elle arriva en Europe en commençant par l'Espagne, ensuite l'Italie pour enfin arriver en France au XVIIème siècle.
L' Angleterre invente la Faïence fine et la fait mondialement connaître au XVIIIème siècle...
La faïence est fabriquée à partir d'argile. Elle est de couleur blanche et opaque. On la trouve généralement recouverte de glaçure ( en étain ) à cause de sa porosité, ce n'est pas le cas pour la porcelaine fabriquée à partir du gré .
La cuisson de la faïence se fait de 900° à environ 1400°C. Elle est fabriquée de 3 manières dîtes :
- Grand feu
Une pré cuisson à 900°C nommée "dégourdir" précède la pose du décor ( oxyde métallique ), suivi d'une cuisson définitive à 1400°C environ. C'est la manière la plus courante utilisée pour fabriquer la faïence de Sarreguemines
- Petit feu
Même principe que le grand feu mais avec des températures moindres et une durée de cuisson plus importante. Principalement utilisée pour les décors polychromes de la faïence de Sarreguemines
- Faïence fine
Cette technique Anglaise appliquée sur la faïence fine de Sarreguemines, est recouverte d'un verni plombifère transparent.
Epoque : fin XIXe début XXe siècle
Infos : Le charme des « Terre de fer » ( Carmen, Favori, Flore, etc…) réside essentiellement dans leur iconographie incontournable de motifs naturalistes empruntés à la flore et à la faune. Les décors se répètent sur toutes les pièces d'un même service, une seule, ou bien plusieurs illustrations pouvant cohabiter dans le même modèle. Ainsi assiettes, plats, raviers, saladiers, saucières et soupières se parent de libellules, de papillons, de fleurs, de mésanges assises sur une branche ou bien prenant leur envol. Deux à cinq dessins se déclinent autour d’un même thème d’une pièce à l’autre, alors que la frise sur le marli reste identique. La palette des couleur est large : bleu gris, bleu de cobalt, bleu de Prusse, mauve, rouge, pourpre ou vieux rose, vert cendré, ocre brun, terre de sienne foncé...
Etat : très bon ; belle faïence crème clair, vernis brillant, camaïeu rouge intense, ni tache, ni cheveu, ni fêlure. A signaler uniquement des traces d’usage (griffures du vernis par les couverts) et quelques micro-égrenures au verso
Lorraine / Saargemünd (today Sarreguemines):
Comment:
At the time of the French defeat of 1871 the German-speaking parts of the département of Meurthe and of the département of Moselle were merged to build one of the three districts of the Elsass-Lothringia Reichsland, the district (German: 'Bezirk') of Lothringen with capital Metz and the eight counties (German: 'Kreise') Bolchen, Chateau-Salins, Diedenhofen, Forbach, Metz-Stadt, Metz-Land, Saarburg and Saargemünd. The remaining French-speaking parts of the départements of Meurthe and of Moselle were linked together and became what is still the present département of Meurthe-et-Moselle.
[1] : Nicolas-Henri Jacobi (1790 until 1800)
Production started in 1790 when Nicolas-Henri Jacobi together with two other partners set up the first factory despite the unfavourable economic climate. Jacobi then bought an oil mill by the river and transformed it into a stone-grinding mill. However, much more than his strong determination was needed and in 1794, Jacobi took over the molds and left-over material from the facility in Ottweiler a.d. Saar as they had stopped producing porcelain around 1770 shortly after being taken over by René François Jolly and Nikolas Leclerc in 1769. Still the difficulties in obtaining supplies of raw materials as well as the hostility and suspicion of local inhabitants remained. In addition to the competition from the large amount of English and French manufacturers, the upheaval caused by the Revolution finally forced Jacobi to give up.
[2] : Porzellanfabrik Utzschneider & Cie. (1800 until 1919)
The dynamic Bavarian Paul Utzschneider took over the factory in 1800 and introduced new decorating techniques. Napoleon I became one of his best customers and ordered several pieces and the business expanded so much that it had to open new workshops and acquire several mills. The protests provoked by the consequences of deforestation induced the company to use coal instead of wood, but it was not until 1830 that the first coal-fired kilns were built. In 1836 Paul Utzschneider finally handed over the management of the factory to his son-in-law Alexandre de Geiger who erected new buildings that were in harmony with the landscape; the 'Moulin de la Blies' mill was built in 1841 in this spirit. In 1838 Alexandre de Geiger associated himself with 'Villeroy & Boch' and this agreement contributed to the growth of production. The industrial revolution was in full swing, and a new architecture emerged with the appearance of saw-tooth roofs and round chimney stacks tall enough to prevent smoke from drifting over neighbouring houses. The new factories built in 1853 and 1860 completely relied on steam-powered machinery and in the workshops, modernization centred mainly on the energy needed to operate the machines.
Following the annexation of the Moselle to Germany, Alexandre de Geiger left Sarreguemines and retired in Paris in 1871. His son Paul de Geiger took over the management and two new factories were constructed at Digoin and Vitry-le-François. Paul de Geiger died in 1913, the year in which 'Utzschneider & Cie.' was split into two companies, one responsible for the establishment in Sarreguemines and the other for the French factories.
[3] : Sarreguemines - Digoin - Vitry-le-François (1919 until 1982)
After the First World War the factories were united under the name of 'Sarreguemines - Digoin - Vitry-le-François' and run by the Cazal family. During the World War II, the faience factories were sequestered and their management entrusted to 'Villeroy & Boch' between 1942 and 1945. After stopping production of porcelain and majolica, the company was taken over in 1979 by the 'Lunéville - Badonviller - Saint Clément' group.
[4] : Sarreguemines - Bâtiment (1982 until ...)
In 1982 the company was renamed to 'Sarreguemines - Bâtiment' and it became the main sponsor of the Sarreguemines museum which has access to the company archives; the company notes that all inquiries regarding old items should be sent to the museum. They mostly refer to museum publications which on first glance appear nicely priced but make sure to get a correct handling fee quotation before you order.
Mark Comments:
Note that the marks listed here are incomplete and not really sorted; there are many more to be found online. Some sites claim the Lorraine coat of arms over 'MADE IN GERMANY' mark was used until 1922, which is incorrect - simply because the area became French territory after the first World War. The original French version of the booklet from the Sarreguemines museum states that the mark itself was indeed used until 1922 but without the 'MADE IN GERMANY' addition.
Link: allegro.pl/-i4941491843.html
CELADON MISKA Z DYNASTII YUAN WYTŁACZANY RELIEF
Miska w z wytłacznym reliefem - CELADON DYNASTIA YUAN
1279 - 1368
Niesamowita ceramika - kopia najstarszej ceramiki chińskiej – celadon – naśladujący najbardziej ceniony kamień w Chinach – nefryt - o blado seledynowej barwie nefrytu / jadeitu –z dynastii Song sprzed X wieków. Niesamowit kształt- wycinek stożka- idealna geometria- kształt jak z Bauhaus- modernistyczny. Stożek wspiera się na okrągłym pierścieniu. Jakość tej ceramiki wprawia w zdumienie- jest gładka i twarda niemal jak porcelana- symetria – proporcje – doskonałe…
Świetna artystyczna kopia wykonana według tradycyjnej technologii i oryginalnych wzorów. Dla laika nie do odróżnienia od oryginału. W Chinach tej klasy ceramika jest bardzo droga. Wykonana przez słynne manufaktury z regionu Jingdezhen – stolicy chińskiej porcelany- gdzie znajdują się tysiące małych pracowni- i duże nowoczesne fabryki – produkujące najpiękniejszą porcelanę na świecie trafiła do Polski na słynną wystawę „ Historia porcelany chińskiej od X wieku do czasów współczesnych”. Dziś niektóre eksponaty z tej wspaniałej kolekcji możecie Państwo nabyć na naszych aukcjach.
Wyboru porcelany na wystawę dokonywali wybitni specjaliści i artyści… a akceptację na udział w wystawie musieli wyrazić specjaliści z Jing De-zhen Pottery Archaeological Research Institute w Jingdezhen.
Zatem każdy przedmiot jaki prezentujemy z kolekcji wystawionej na wystawie to prawdziwe ponadczasowe dzieło sztuki.
Wymiary:
Wysokość 6,8 cm
Średnica kołnierza 20 cm
Średnica podstawy 4,3 cm
Perełka każdej orientalnej kolekcji!!!
Miseczka posiada oryginalne opakowanie- skrzynkę obitą jedwabiem z motywami złotych smoków –a od środka złotym jedwabiem… Skrzynka miała kontakt z wilgocią i trochę pachnie wilgocią… ale jest niezwykłym dodatkiem …
Wystawa: Historia porcelany chińskiej od X wieku do czasów współczesnych
2005-10-25 (wtorek) – 2006-01-15 (niedziela)
Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, ul. Wodna 27 - Pałac Górków
Porcelana chińska zachwyca nas swym pięknem i zarazem kruchością oraz jednoznacznie kojarzy się nawet laikowi z Państwem Środka. Wystawa jest jedną z niewielu okazji do zapoznania się z tą ciekawą dziedziną wytwórczości chińskich rzemieślników. I choć dzisiaj oceniamy przede wszystkim walory estetyczne naczyń, warto zagłębić się w ich ciekawe dzieje.
Wystawa dostępna dla zwiedzających od 25 października 2005 r. do 15 stycznia 2006 r. Na wystawę zapraszają Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, Fundacja Patrimonium, Polsko-Chińska Fundacja Promocji Kultury i Sztuki DONG FENG.
Porcelana chińska zachwyca nas swym pięknem i zarazem kruchością oraz jednoznacznie kojarzy się nawet laikowi z Państwem Środka. Wystawa jest jedną z niewielu okazji do zapoznania się z tą ciekawą dziedziną wytwórczości chińskich rzemieślników. I choć dzisiaj oceniamy przede wszystkim walory estetyczne naczyń, warto zagłębić się w ich ciekawe dzieje.
Porcelana od wieków posiadała w Chinach wyjątkowe znaczenie pośród wszystkich artystycznych wyrobów. Produkowana była zarówno na potrzeby dworu cesarskiego i do celów ceremonialnych lub kultowych, ale również dla gospodarstw domowych do codziennego użytku. Często ze względu na swoją wartość stanowiła swego rodzaju dworską walutę służącą do kupowania stanowisk w administracji państwowej. Była także oryginalnym i cenionym instrumentem muzycznym. Dzięki tak powszechnemu wykorzystaniu na terenie Chin powstały wielkie ośrodki produkcji naczyń porcelanowych, wśród których najsławniejsze były: Hutianyao, Longquanyao, Dingyao, Yaozhuyao, Ruyao, Guanyao i Jingdezhen. Ostatni z nich za panowania Dynastii Yuan zdobył tytuł Chińskiej Stolicy Porcelany, a przedmioty pochodzące z jego pieców uznane zostały za wzór doskonałości techniki i piękna.
Większość prezentowanych eksponatów pochodzi właśnie z Chińskiej Stolicy Porcelany. W tradycyjnych chińskich gablotach można obserwować zmiany barw, wzorów zdobień i kształtów, dokonujące się na przestrzeni setek lat. Wśród wyrobów możemy podziwiać seladony o gładkich i cienkich ściankach, regularnych kształtach i wyjątkowo delikatnych brzegach z okresu Pięciu Dynastii, porcelanę Qingbai wprowadzoną za panowania Dynastii Song (960-1279), a także naczynia wykonane w okresie panowania Dynastii Yuan (1279-1368), kiedy ta wytwórczość uzyskała najwyższy poziom. Na wystawie obecna jest również porcelana z okresu tzw."Złotego Wieku" przypadającego za rządów Dynastii Qing (1644-1911), gdy nowe techniki malarstwa naszkliwnego w połączeniu z inwencją rzemieślników zaowocowały powstaniem dzieł o niespotykanych wcześniej kształtach i kolorystyce.
Wystawa to również okazja do zaprezentowania skomplikowanego procesu ich wytwarzania. Krótkie filmy towarzyszące ekspozycji zapoznają z poszczególnymi etapami produkcji i jednocześnie pokazują jak wiele wysiłku trzeba było włożyć, aby uzyskać efekt końcowy, zachwycający ludzi na całym świecie, zarówno koneserów jak i laików.
Wystawę prezentującą historię porcelany chińskiej, ukazującą dzieje i rozwój tej sztuki od X wieku do czasów współczesnych, można od środy 4 października oglądać w Muzeum Miedzi w Legnicy.
„Na przykładzie najbardziej charakterystycznych wyrobów reprezentujących wszystkie etapy rozwoju wytwórstwa porcelany w Chinach można prześledzić, jak zmieniła się technika i wzornictwo” - mówi dyrektor Muzeum Miedzi w Legnicy, Andrzej Niedzielenko.
Na wystawie, przygotowanej przez Polsko-Chińską Fundację Promocji Kultury i Sztuki Dong-Feng, zgromadzono ok. 400 eksponatów, które są wiernymi replikami oryginalnych naczyń, pochodzących z fabryk i manufaktur w Jingdezhen, miasta nazywanego światową stolicą porcelany.
Oprócz dzbanów, waz, filiżanek, czarek, talerzy, pater i przeróżnych puzderek, na legnickiej wystawie można zobaczyć tak zaskakujące przedmioty wykonane z porcelany jak stołek w formie niedużej beczki.
Prezentowane przedmioty pochodzą z okresów tzw. Pięciu Dynastii (907 -960), Dynastii Song (960-1279), Dynastii Yuan (1279 -1368), Dynastii Ming (1368-1644), Dynastii Qing (1644-1911) oraz Republiki Chińskiej (1911 do 1949).
Celadon, seladon (chiń. upr.: 青瓷; chiń. trad.: 青瓷; pinyin: qīngcí) – typ ceramiki chińskiej, charakteryzujący się grubymi ściankami i szarawym szkliwem o barwie zielonkawej z całą gamą odcieni aż do oliwkowych i szarawych. Ceramika ta produkowana była w wytwórni Longquan w prowincji Zhejiang od IX wieku. Wśród wyrobów najczęściej znajdowały się czarki i naczynia z wykonaną podszkliwnie dekoracją reliefową, wytłaczaną, rzeźbioną o wzorach przedstawiających motywy kwiatowe lub zwierzęce. Celem przyświecającym twórcom celadonu było stworzenie taniej imitacji drogiego nefrytu.
Dzięki swojej ścisłej strukturze i grubym ściankom wyroby z celadonu używane były do transportu morskiego i dotarły do odległych zakątków świata, m.in. do Egiptu i Konstantynopola. Świadectwem rozpowszechnienia celadonu jest jego pierwotna nazwa, martabani, pochodząca od birmańskiego portu Martaban.
Nazwa celadonu wywodzi się prawdopodobnie od imienia sułtana Saladyna panującego w XII w., który posiadał chińską kolekcję tej ceramiki, lub od koloru szaty Celadona, bohatera siedemnastowiecznego romansu pasterskiego Honoré d’Urfé.
Od nazwy ceramiki pochodzi nazwa jej koloru, seledynowego.
History
Archaeologist Wang Zhongshu states that shards with a celadon ceramic glaze have been recovered from Eastern Han Dynasty (25–220 AD) tomb excavations in Zhejiang; he also states that this type of ceramic became well known during the Three Kingdoms (220–265). According to Richard Dewar, the "true celadon", which requires a minimum 1260°C (2300°F) furnace temperature, a preferred range of 1285° to 1305°C (2345° to 2381°F), and reduced firing, originated at beginning of the Northern Song Dynasty (960–1127). The unique grey or green celadon glaze is a result of iron oxide's transformation from ferric to ferrous iron (Fe2O3 → FeO) during the firing process. Longquan celadon wares, which Nigel Wood (1999) writes were first made during the Northern Song, had bluish, blue-green, and olive green glazes and high silica and alkali contents which resembled later porcelain wares made at Jingdezhen and Dehua rather than stonewares.
The term "celadon" for the pottery's pale jade-green glaze was coined by European connoisseurs of the wares. One theory is that the term first appeared in France in the 17th century and that it is named after the shepherd Celadon in Honoré d'Urfé's French pastoral romance, L'Astrée (1627), who wore pale green ribbons. (D'Urfe, in turn, borrowed his character from Ovid's Metamorphoses V.210.) Another theory is that the term is a corruption of the name of Saladin (Salah ad-Din), the Ayyubid Sultan, who in 1171 sent forty pieces of the ceramic to Nur ad-Din Zengi, Sultan of Syria. Yet a third theory is that the word derives from the Sanskrit sila and dhara, which mean "green" and "stone" respectively.
Celadon glaze refers to a family of transparent glazes, many with pronounced (and sometimes accentuated) cracks in the glaze produced in a wide variety of colors, generally used on porcelain or stoneware clay bodies. Celadon glazes have such popularity and impact that pieces made with it are often referred to as "celadons."
Celadon glazes can be produced in a variety of colors, including white, grey, blue and yellow, depending on several factors: 1) the thickness of the applied glaze, 2) the type of clay to which it is applied, and 3) the exact makeup of the glaze. However, the most famous shades range in color from a very pale green to deep intense green, often meaning to mimic the green shades of jade. The color is produced by iron oxide in the glaze recipe or clay body. Celadon are almost exclusively fired in a reducing atmosphere kiln as the chemical changes in the iron oxide which accompany depriving it of free oxygen are what produce the desired colors. As with most glazes, crazing (a glaze defect) can occur in the glaze and, if the characteristic is desirable, is referred to as "crackle" glaze.
The Longquan kiln sites in China were especially well-known internationally. Large quantities of Longquan celadon was exported throughout East Asia, Southeast Asia and the Middle East in 13th-15th century. Large celadon dishes were especially welcomed in Islamic nations.
Some of the world's most coveted and admired masterpieces of ceramics art were produced in Korea during the Goryeo and Joseon dynasties. An inlaid celadon technique known as "Sanggam", where potters would engrave semi-dried pottery with designs and place black or white clay materials within the engraving, was invented in Korea during this time.
"Korean celadon" is often referred to as "Goryeo celadon," which is usually a pale green-blue in color. The glaze was developed and refined during the 10th and 11th centuries during the Goryeo period, from which it derives its name. Korean celadon reached its zenith between the 12th and early 13th centuries, however, the Mongol invasions of Korea in the 13th century and persecution by the Joseon Dynasty government destroyed the craft.
Traditional Korean celadon ware has distinctive decorative elements. The most distinctive are decorated by overlaying glaze on contrasting clay bodies. With inlaid designs, known as "Sanggam" in Korean, small pieces of colored clay are inlaid in the base clay. Carved or slip-carved designs require layers of a different colored clay adhered to the base clay of the piece. The layers are then carved away to reveal the varying colors. Modern potters, with modern materials and tools, have attempted to recreate Korean celadon techniques.
Since about 1420 the Counts of Katzenelnbogen have owned the oldest European import of celadon, exhibited in Kassel in the Landesmuseum.
YUAN
1279 - 1368
By the mid-thirteenth century, the Mongols had subjugated north China, Korea, and the Muslim kingdoms of Central Asia and had twice penetrated Europe. With the resources of his vast empire, Kublai Khan (1215-94), a grandson of Genghis Khan (1167?-1227) and the supreme leader of all Mongol tribes, began his drive against the Southern Song. Even before the extinction of the Song dynasty, Kublai Khan had established the first alien dynasty to rule all China - the Yuan (1279-1368).
Although the Mongols sought to govern China through traditional institutions, using Chinese (Han) bureaucrats, they were not up to the task. The Han were discriminated against socially and politically. All important central and regional posts were monopolized by Mongols, who also preferred employing non-Chinese from other parts of the Mongol domain - Central Asia, the Middle East, and even Europe - in those positions for which no Mongol could be found. Chinese were more often employed in non-Chinese regions of the empire.
As in other periods of alien dynastic rule of China, a rich cultural diversity developed during the Yuan dynasty. The major cultural achievements were the development of drama and the novel and the increased use of the written vernacular. The Mongols' extensive West Asian and European contacts produced a fair amount of cultural exchange. Western musical instruments were introduced to enrich the Chinese performing arts.
From this period dates the conversion to Islam, by Muslims of Central Asia, of growing numbers of Chinese in the northwest and southwest. Nestorianism and Roman Catholicism also enjoyed a period of toleration. Lamaism (Tibetan Buddhism) flourished, although native Taoism endured Mongol persecutions. Confucian governmental practices and examinations based on the Classics, which had fallen into disuse in north China during the period of disunity, were reinstated by the Mongols in the hope of maintaining order over Han society. Advances were realized in the fields of travel literature, cartography and geography, and scientific education. Certain key Chinese innovations, such as printing techniques, porcelain production, playing cards, and medical literature, were introduced in Europe, while the production of thin glass and cloisonné became popular in China.
The first records of travel by Westerners date from this time. The most famous traveler of the period was the Venetian Marco Polo, whose account of his trip to "Cambaluc," the Great Khan's capital (now Beijing), and of life there astounded the people of Europe.
The Mongols undertook extensive public works. Road and water communications were reorganized and improved. To provide against possible famines, granaries were ordered built throughout the empire. The city of Beijing was rebuilt with new palace grounds that included artificial lakes, hills and mountains, and parks. During the Yuan period, Beijing became the terminus of the Grand Canal, which was completely renovated. These commercially oriented improvements encouraged overland as well as maritime commerce throughout Asia and facilitated the first direct Chinese contacts with Europe.
Chinese and Mongol travelers to the West were able to provide assistance in such areas as hydraulic engineering, while bringing back to the Middle Kingdom new scientific discoveries and architectural innovations. Contacts with the West also brought the introduction to China of a major new food crop - sorghum - along with other foreign food products and methods of preparation.
Rivalry among the Mongol imperial heirs, natural disasters, and numerous peasant uprisings led to the collapse of the Yuan dynasty in 1368.
Jesteśmy zaszczyceni, że ta wspaniała kolekcja została powierzona przez Fundację właśnie nam do sprzedaży. Możemy udostępnić kontakt w celu zakupu tej wspaniałej porcelany bezpośrednio w fabrykach – a także zapewniamy pomoc w organizacji wyprawy do Jingdezhen – stolicy chińskiej porcelany.
Każdy eksponat tej wystawy ma certyfikat Jing De-zhen Pottery Archaeological Research Institute, established with the approval of people' s government of Jiangxi Province in June of 1989. It was set up in the national major historical and cultural sites under state protection --Collect getting it in the private residence auspiciously, is divided into the office , the exhibition hall of archaeological materials, archaeological operating room of field. It is specialized agency that study JingDezhen relic and Jing De-zhen ceramic developing history.
This research institute, to the tenth century within the territory of Jing De-zhen --Ancient chinaware kiln ruins carry on overall investigation the 17th century, for cooperate with city capital construction explore and clear up the rescueing to kiln ruins , officer of Pearl Mountain ,. Is it bury unelected place of tribute to find among kiln ruins, officer of Pearl Mountain , since 1982, through exploring meticulously and repair day and night , got thousands of and counted the rare prize treasure. Because of kiln location unearthed thing, therefore times reliable, category abundant, scientific value the highest, become the most authoritative scales of division of history into periods of collector, appreciator, offer the most reliable treasure historical data to culture historian.
The research results of this research institute attract worldwide attention, since 1989, it has been invited nine times successively to go to Britain , Japan , Hong Kong, and Taiwan ,etc. to hold the exhibitions and publish " the kiln porcelain of unearthed officer Yongle and Xuan De of Pearl Mountain of Jing De-zhen ", " the excavated pottery in Jing De-zhen ", " become the kiln and offer as a gift and value highly ", " the emperor's porcelain ", " become acting officer's kiln and rebuild ", " the bright officer's kiln porcelain of the beginning is excavated in Jing De-zhen ", " Jing De-zhen unearthed kiln porcelain , officer of De , Xuan " , " Jing De-zhen excavate yuans of Ming officer kiln porcelain " large-scale academic antique catalogue.
In 1997, research institute this selected and recommended showpiece to participate in " national great archaeological discovery report exhibition in recent years " that hold by the national Ministry of Culture in Beijing. In 1999, this archaeological achievement of research institute was selected into the large-scale antique catalogue of " great archaeological discovery of the People's Republic of China ".
Link: allegro.pl/-i5238638067.html